Tijdens de laatste huttenloop, werd er al een balletje opgegooid door Jaap.

Wie heeft er al eens wad gelopen, was de vraag, allemaal natuurlijk, was de reactie. Maar dat was niet wat Jaap bedoelde, die Brabanders hoorde kennelijk geen verschil tussen wat en wad, dus werd de vraag opnieuw gesteld en daarna bleek, dat wadlopen voor de meeste iets nieuws zou zijn en zeker leuk om eens mee te maken. Dus zou Jaap wel eens informeren en wel eens iets laten weten.

Wat dat betreft, heeft Jaap de eigenschappen van de Brabanders al een beetje tot de zijne gemaakt, want als er in het clubje geïnteresseerde niet iemand Jaap aan zijn afspraak had herinnerd, hadden wij waarschijnlijk op dit moment het wadlopen alleen maar van horen zeggen gekend.

Maar niets is minder waar. Dit voorjaar heeft Jaap de nodige aankondigingen via de mail en de avv-er verstrekt en konden geïnteresseerde kenbaar maken waar hun voorkeur naar uitging. Zoals welke maand, overdag of s’ nachts, hoe het verblijf en vervoer geregeld zou kunnen worden, of men er nog een kort of lang verblijf aan wensten te koppelen, dus volop keuze.

Nadat de mogelijke deelnemers hun keuze kenbaar hadden gemaakt, is er een datum en tijdstip uitgerold, te weten de nacht van 21 mei om 02.15 uur. Het was dan volle maan en als het weer ons goed gezind was, dus geen bewolking, zou het uitzicht geweldig zijn.

De datum was er dus, nu de eventuele overnachtingen en het vervoer nog plannen. Daar Jaap zijn roots in Groningen heeft, kent hij de mooie plekjes en daar heeft hij ons mee van laten genieten. Vlakbij de haven van waar uit wij ons avontuur zouden beginnen, is er de camping Lauwersoog. Je kunt er een huisje huren of je caravan of tent zetten. We zijn uiteindelijk met 18 personen gegaan, 16 wadlopers en 2 supporters. Ria en Rob, Finus en Sjan, Elly en ik, hebben er een langer verblijf aan gekoppeld en zijn met de caravan gegaan, Jaap, Floor, Wim, Miriam, Anka, Ralf, Elise, Leon, Victor, Ria, Loek en John, hebben 1 of 2 nachten in twee gehuurde bungalows overnacht.

Dan de tocht zelf. Om 01.45 was het verzamelen bij de bungalows, we moesten per slot van rekening om 02.15 uur aan boord zijn. Het zou 20 minuten lopen zijn, dus voldoende tijd en geen gestress. Iedereen was er op de afgesproken tijd, dus in wandelpas naar de haven, over de dijk langs de schapen. In de haven aangekomen was het even zoeken waar de boot lag, eerst naar rechts, erg donker die kant op, de weg was opgebroken, de twijfel sloeg toe, dus de andere kant op. Daar was het wat lichter en geen opgebroken weg, maar na een bepaald ogenblik sloeg de twijfel opnieuw toe en de tijd begon te dringen en sommigen dachten dat we in het geniep een warming up aan het doen waren, dus met algemene stemmen maar weer besloten de donkere wat moeilijk begaanbare kant op te gaan en door te zetten, waarna we uiteindelijk de boot in zicht kregen. We werden hartelijk welkom geheten en waren niet te laat, er waren er nog meer het spoor (haven 30) bijster. Dus voordat we vertrokken was het ca. 03.00 uur en dat was wel nodig, anders moesten we in plaats van tot ons middel, tot onze nek en sommigen nog verder, door het water, volgens de schipper. Toen we 5 minuten aan het varen waren, kregen we de melding dat we nog 3 personen op moesten pikken. Toen die aan boord waren, ging het vol gas naar de zandbank (brakzand), waar we van boord zouden gaan. Bij de boeg van het schip waren ladders tot in het water geplaatst, waarna we onder aan gekomen kennis maakte met de temperatuur van het water, viel wel mee, maar het was ook nog maar tot de knieën. Toen iedereen de zandbank had bereikt, werden de spelregels uitgelegd, wat er op neer kwam dat je achter de twee voorste gidsen moest blijven en voor de achterste gidsen en heel belangrijk, dat je absoluut geen afval achter mocht laten.

Daar gingen we dan, met volle maan en een onbewolkte hemel, eerst over nat zand met hier en daar een plasje, daarna slik, tot je enkels in de blubber, wat me deed denken aan de kinderjaren, tijdens het slootje springen wanneer het misging en je het thuis kon uitleggen. En langzaam begon het echte werk door de eerste geul in ganzenpas achter de gids aan, want dan had je de kans dat alleen je broek maar nat werd en bij de meeste is dat ook goed gegaan. Intussen kon je ook zien dat het langzaam dag begon te worden, we waren inmiddels meer als een uur aan het lopen en er werd even een pauze ingelast. De lucht begon langzaam te kleuren, het schouwspel werd steeds mooier en imposanter.

Na de kortstondige pauze weer verder door het slik en de nodige geulen, waarvan er bij sommige het water tot aan de navel kwam. Op een gegeven moment de laatste geul genomen en weer op weg naar het vaste land, Schiermonnikoog. Nog even over de dijk naar de afspoelplaats, waar je de meeste slikresten kon afspoelen en je wat warms en/of droogs aan kon trekken en dan weer terug naar de boot, waar een goed verzorgd ontbijt op ons stond te wachten en waarmee we naar een uurtje varen in Lauwersoog aankwamen.

Op de camping aangekomen een warme douche genomen en volop nagenietend van deze geweldige belevenis.

Maar voor sommige was het nog niet genoeg en hebben er in de middag nog een wandelingetje van zo’n 15 kilometer aangeplakt, in de wetenschap dat er laat in de middag nog een BBQ stond gepland. Maar ook in Lauwersoog is het weer niet voorspelbaar en een stevige wind dreigde spelbreker te worden en het bleef niet bij dreigen alleen, de wind was van dien aard, dat met algemene stemmen werd besloten dat de BBQ voor een andere keer zou zijn en er een visrestaurant zou worden geboekt. Maar ook dat was wat voorbarig, de restaurants in de buurt, gaan er kennelijk niet van uit dat er ook na 19.00 uur nog mensen zin in een hapje hebben. Dan de laatste mogelijkheid, het restaurant op de camping, maar meteen af gaan spreken, voordat we ook daar nul op het rekest zouden krijgen. Zo gezegd zo gedaan, met drie man naar het restaurant, we zouden namelijk meteen wat boodschappen(drank en nootjes) gaan doen in de buurtsuper van de camping, om voor 15 man een tafel te reserveren, helaas, het restaurant was voor die avond al volgeboekt, maaaarrr, in de bistro was er nog wel een mogelijkheid, pfffff, meteen vastgelegd voor die avond rond een uur of zes. Nadat we “thuis” eerst een biertje, wijntje en wat nootjes hadden genuttigd, zijn we rond zes uur naar het restaurant gegaan, het was inmiddels windstil en hebben daar een lekker hapje gegeten. Rond 20.00 uur hadden we onze buikjes rond en zijn we terug naar de camping gegaan, omringd door de geur van BBQ, maar wel blij dat we niets hoefde op te ruimen en af te wassen.

Voor ons zeker voor herhaling vatbaar.

Jaap, bedankt dat je het zo voortreffelijk geregeld hebt.

Verder iedereen bedankt voor de gezelligheid, voor, tijdens en na het wadlopen, echt AVV.

Elly en Peter Liefrink